Recykling może pozwolić na odzyskiwanie cennych metali, takich jak platyna, pallad i rod. W trakcie rozdrabniania podłoże ceramiczne rozbijane jest na małe cząsteczki, dzięki czemu przylegające do niego metale szlachetne stają się łatwiej dostępne dla późniejszych procesów rafinacji.
Kruszenie korpusów katalizatorów o strukturze plastra miodu stanowi kluczowy etap recyklingu katalizatorów. Poprzez stopniowy proces – od zgrubnej redukcji do drobnego mielenia i opcjonalnych procesów kriogenicznych – podłoże ceramiczne zostaje przekształcone w postać drobnego proszku. Ułatwia to późniejszą chemiczną ekstrakcję metali szlachetnych, przyczyniając się w ten sposób do zrównoważonego procesu recyklingu.
Mechaniczne kruszenie rozbija podłoże ceramiczne na małe cząsteczki, dzięki czemu przylegające do niego metale szlachetne stają się łatwiej dostępne dla późniejszych procesów rafinacji (np. obróbki hydrometalurgicznej lub pirometalurgicznej).
W niektórych przypadkach rozdrabnianie przeprowadza się w warunkach kriogenicznych (np. przy użyciu ciekłego azotu). Dzięki temu zmniejsza się ryzyko nagrzania materiału, co mogłoby prowadzić do niepożądanych zmian właściwości fizycznych i zlepiania się.
Te trzy metale z grupy platynowców stanowią główne składniki monolitu i, w zależności od rodzaju katalizatora, stanowią 1–10 g metalu szlachetnego na katalizator.
Specjalne katalizatory zawierają czasami także iryd, ruten, osm lub ren, które w razie potrzeby można odzyskać.
Zewnętrzna stalowa obudowa jest przetapiana oddzielnie i poddawana recyklingowi jako złom stalowy.
Ceramiczną strukturę plastra miodu można w niektórych procesach rozkruszyć i wykorzystać jako wypełniacz lub spoiwo w produktach ceramicznych.
